Lawrence Rosen, The Anthropology of Justice: Law as Culture in Islamic Society (Cambridge University Press, 1989) σ. 17
Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009
Σημείωση 65
Υπολογίζεται ότι το πάνω από εκατό εκατομμύρια γυναίκες στη Αφρική έχουν υποστεί τη βάρβαρη και απάνθρωπη αυτή πράξη. Η πρακτική συνεχίζεται ακόμα, παρά τις βαριές ποινές που συνεπάγεται για όσους υποχρεώνουν νεαρά κορίτσια να την υποστούν, κυρίως οι γονείς τους. Το μαρτύριο στο οποίο καλούνται να υποβληθούν οι νέες κοπέλες στις χώρες αυτές, παρουσιάζεται με ζωντανό τρόπο στο βιβλίο της Γουόρις Ντίρι, Λουλούδι της Ερήμου, (μετάφραση Μάρα Ευθυμίου, Εκδόσεις Ωκεανίδα, 1999)
Σημείωση 56
Στο Ισλάμ δεν υπάρχει αυτό που στη Δύση ονομάζουμε «θεολογία» και «θεολόγοι» - όπως δεν υπάρχουν και θρησκευτικοί λειτουργοί, κλήρος, και ιερείς. Μια τέτοια έννοια είναι για τους Μουσουλμάνους όχι απλά ανύπαρκτη, αλλά και προσβλητική, αφού ο κάθε ένας Μουσουλμάνος είναι ουσιαστικά θεολόγος και πρέπει να έχει την προσωπική του σχέση με το Θεό. Οι Σαχαντά είναι απλά όλοι όσοι ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τη θρησκεία. Στη τάξη αυτοί ανήκαν, εκτός από τους Ουλεμά (που δουλειά τους ήταν η εξασφάλιση των εσόδων των ηγεμόνων μετά από τις νικηφόρες μάχες των πιστών), οι ιεροδιδάσκαλοι (Καλάμ) που διδάσκουν και απαγγέλουν το Κοράνι και οι ιεροδικαστές (Κατή) που εφάρμοζαν τον Ισλαμικό νόμο (Σαρία).
Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009
Σημείωση 39
Η επιλογή του όρου ‘ίσιος δρόμος’ είναι ενδεικτική και καθοριστική για όλο το Κοράνι και την Μουσουλμανική θρησκεία. Στα Αραβικά, οι λέξεις είναι Αλ-σιράτ αλ-μουστακίν. Από την αραβική λέξη σιράτ προέρχεται η ρωμαϊκή strata, η αγγλική street, κ.λπ. Στα Αραβικά, η λέξη δεν έχει πληθυντικό, υπάρχει μόνο ένα σωστό μονοπάτι, ένας μόνο δρόμος που οδηγεί στον σωστό προορισμό.
Σημείωση 38
Τα εδάφια του Κορανίου που αναφέρονται εδώ ακολουθούνται από αριθμούς σε παρένθεση. Ο πρώτος αριθμός είναι η σούρα (το κεφάλαιο). Μετά την άνω-κάτω τελεία ακολουθεί ο αριθμός (ή οι αριθμοί) των στοίχων. Ακολουθήσαμε την ορθογραφία της έκδοσης με Ελληνική μετάφραση του Κορανίου από το Υπουργείο Ιερών Εκδόσεων και Βακουφίων της Σαουδικής Αραβίας. Η Ελληνική μετάφραση έγινε από ομάδα ελληνιστών καθηγητών του ιστορικού Πανεπιστημίου του Καΐρου Αλ-Αζχέρ και επιμελήθηκε ο καθηγητής Τζιχάντ Μπιλάλ Χαλήλ, υπεύθυνος του Συγκροτήματος του Βασιλιά Φαχντ για την Εκτύπωση του Ιερού Κορανίου, για τον έλεγχο της Ελληνικής μετάφρασης.
Σημείωση 37
Ιερό Κοράνι, Σούρα 29, στοίχοι 46-51.
Πίσω στο Κέμενο "Κεφάλαιο Τέταρτο" στο "Ισλάμ και Ελληνισμός"
Σημείωση 35
Στην πραγματικότητα, η Χαντίθ χρησιμοποιεί τον ενικό αριθμό, δηλαδή λέει «ο υπηρέτης μου…» ενισχύοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ατομική θέση του κάθε πιστού απέναντι στο Θεό. Εμείς, για λόγους εννοιολογικούς, χρησιμοποιήσαμε τον πληθυντικό, ο οποίος αποδίδει καλύτερα την έννοια του Αραβικού κειμένου, δηλαδή την παγκοσμιότητα της αρχής.
Σημείωση 32
Ουδόλως βέβαια αποκλείεται να υπάρχει και άλλη μορφή «έλλογης ζωής» (αυτό που η σύγχρονοι Αγγλοσάξονες επιστήμονες αποκαλούν ‘Intelligent Life’) και κάπου άλλου, εκτός του πλανήτη Γη, ή και εκτός του Σύμπαντος στο οποίο κατοικούμε. Πράγματι, κάτι τέτοιο όχι απλά δεν αποκλείεται, αλλά και επιβάλλεται: προφανώς, η δημιουργία και διατήρηση ζωής είναι έμφυτη στο είδος του σύμπαντος που ζούμε. Εξάλλου, ποιος έξυπνος και προνοητικός κατασκευαστής θα βάσιζε την ‘επιχείρησή’ του σε ένα μόνο μοντέλο
Σημείωση 13
Στο σημερινό Ελληνικό κράτος, οι ταυτότητες (παλαιού τύπου) των Ελλήνων πολιτών Μουσουλμανικού θρησκεύματος αναγράφουν στη θέση ‘θρήσκευμα’ τη λέξη ‘Μωαμεθανός’, παρά την αντίδραση των ενδιαφερομένων και την παράκληση που έκαναν στις αρχές να αναγράφεται ‘θρήσκευμα: Μουσουλμάνος’. Για τις εκδίδουσες τις ταυτότητες αρχές, η μόνη αποδεκτή θρησκεία ήταν ο ‘Μωαμεθανισμός’!
Σημείωση 9
Ιερό Κοράνι, Σούρα 96, στοίχοι 1-5. Όλα τα εδάφια του Ιερού Κορανίου που αναφέρονται στο παρόν είναι από την Ελληνική έκδοση του Κορανίου, Μετάφραση των Εννοιών του στην Ελληνική Γλώσσα, Υπουργείο Ισλαμικών Υποθέσεων, Βακουφίων και Ιερού Κηρύγματος της Σαουδικής Αραβίας, Συγκρότημα Βασιλιά Φαχντ, Μεδίνα, Σαουδική Αραβία.
Σημείωση 3
Ο Άγιος Θωμάς Ακινάτος (St. Thomas Aquinas, 1225-1274) από τους πιο σημαντικούς στοχαστές του Δυτικού Χριστιανισμού, είναι ίσως ο επιφανέστερος θεολόγος του μεσαίωνα. Προσπάθησε να συνθέσει τον δογματισμό του Αυγουστίνου με την Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία που μόλις είχε γίνει γνωστή στη Δύση.
Σημείωση 2
Ο Διονύσιος έγινε ο προπάππος των Πατέρων της Καπαδοκίας, όπως του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος εντόπισε την διάκριση ανάμεσα στο κήρυγμα και το δόγμα. Κατ’ αυτόν, και τα δύο προέρχονται από τους Αποστόλους. Η κηρυγματική θεολογία είναι καθαρή και γνωστοποιήσιμη, η δογματική σιωπηρή και μυστική. Η μια ήταν συμβολική, η άλλη φιλοσοφική. Ο Ανατολικός Χριστιανισμός παρέμεινε πάντα πλησιέστερα στον δογματισμό από τον Δυτικό που πήρε όλο και πιο κηρυγματική πορεία. Ο Διονύσιος επιμένει, με τρόπο που θυμίζει τον Αριστοτέλη, ότι υπάρχει Θεολογική Αλήθεια που δεν μπορεί να εξηγηθεί με την λογική και δεν μπορεί να μεταβιβαστεί όπως η άλλη γνώση, αλλά εκφράζεται συμβολικά με τη γλώσσα και τις κινήσεις της λειτουργίας , ή με το δόγμα που είναι ιερό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
